Onze reisverhalen

In Tulear kopen we onze diesel voor de komende dagen en verbazen ons nog even over alles wat in deze drukke plaats te zien en te koop is. We zijn in elk geval blij dat we zelf over een 4x4 beschikken en niet afhankelijk zijn van de rimboetaxi’s die hier vertrekken. Dit zijn enorme trucks waar evenveel mensen als dieren in worden vervoerd. De verharde weg maakt al snel plaats voor rul zand en het risico om vast te komen zitten is voortdurend aanwezig. We komen door bijzondere dorpjes waar we regelmatig een stop maken om in contact te komen met de locals. Sommige dorpjes zijn zo klein en afgelegen, dat ze niet eens op de landkaart staan vermeld. We noteren ze wel, omdat deze info in de hoofdstad Antananarivo altijd welkom is.....

lees meer

Het is inmiddels al 30 augustus, 17.31u en we zijn nog steeds in ons tuinhuisje bij Coen en Hary. Waarom??? Gisteren is helemaal NIETS van onze bagage gearriveerd. Onze vlucht in Nederland had vertraging omdat we moesten wachten op bagage van passagiers die uit een aansluitende vlucht kwamen. Toen dachten we nog....oh ze houden er dus inmiddels wel rekening mee dat alle bagage in het vliegtuig moet zitten. Toen mochten we in Parijs nog niet landen i.v.m. de mist. Na een aantal rondjes te hebben gevlogen mochten we landen en begonnen wij ons al een beetje zorgen te maken over onze aansluiting. Toen moesten we op de taxibaan wachten om ander vliegverkeer voor te laten. De frustratie begon al aardig op te lopen.....

lees meer

We hebben de rampzalige vliegreis in het meest verouderde toestel van Martinair overleefd. Na een kleine zoektocht op de luchthaven van Havanna vinden we de taxichauffeur die voor ons klaar staat en ons naar het Inglaterra Hotel brengt. Als we uit de taxi stappen, komen de salsa-klanken van de muzikanten op het terras van het hotel ons al tegemoet. Bij de eerste bestelling komen we er al achter dat het weinig zin heeft om de menukaart te bestuderen. Het aanbod is aanzienlijk kleiner dan de kaart doet geloven, maar wat we uiteindelijk krijgen, smaakt prima.
Dus we kunnen met een goed gevoel en goed gevulde maag naar bed. ( het is inmiddels 3.00u Nederlandse tijd, dus het bed is meer dan welkom)

lees meer

Ons ontbijt(je) krijgen we geserveerd op onze kamer. Niet als extra service maar simpelweg omdat Rhada buiten de 6 kamers die hij verhuurt geen extra plek heeft. De broer van Rhada is onze chauffeur voor vandaag. We hebben schildpaddeneiland op ons verlanglijstje staan maar bij aankomst blijkt het tij te laag om met de glasbodemboot het eiland te kunnen bereiken. Dan blijkt het ook nog eens een schildpadboerderij te zijn en geen natuurgebied. Jullie snappen het al... Wij bedanken voor deze eer. De volgende stop past ons beter. Een lunch van gegrilde mega gamba's op het strand van Jimbaran. Heerlijk met de voetjes in het zand. 'S-avonds is hier blijkbaar bijna geen tafeltje te krijgen maar nu om 12.00u hebben we het rijk alleen.....

lees meer

Om 9.00u arriveren we bij de ingang van de Grand Canyon. het was iets meer dan een uurtje rijden vanaf Williams. Vandaag maken we gebruik van de gratis pendelbus service die het park aanbiedt. Met deze bussen kom je namelijk op plekken waar je met je eigen auto niet mag komen. Tot onze verbazing is het hier heerlijk rustig. We hebben zelfs een parkeerplek direct aan de ingang. Het bussysteem werkt fantastisch. In de ochtend nemen we de bus van de oranje route die je naar alle hoogtepunten van de oostkant van de Grand Canyon brengt. Je stap uit bij een halte, maakt een wandeling en geniet van de prachtige natuur en rust. Elke 10 minuten stopt er weer een volgende bus waarmee je de route kunt vervolgen.....

lees meer

We hebben gelukkig prima geslapen. Dat hadden we ook wel even nodig. Na ons ontbijt gaan we om 7.00u de jungle in op zoek naar de Orangutans. De jungle grenst direct aan de Ecolodge. Voordat het natuurreservaat start hebben we al de nodige zweetdruppels van de klim naar boven. En het is extra opletten want door de harde regen van vannacht is het extra glad. We zijn al dik 2,5 uur aan het klauteren en hebben de Orangutans nog niet gezien. Wel een paar schattige Thomas leaf monkeys. Dan leggen we díe maar vast op camera want zij kunnen er ook niets aan doen dat we voor de grotere heren en dames komen. En dan....horen we geritsel in de bomen.

lees meer

Om 7.30u worden we opgehaald door gids Sandi en maken we kennis met Tono, onze chauffeur voor de komende 11 dagen. We maken een korte foto stop bij Fort Rotterdam in Makassar en rijden dan naar Maros. Hier maken we een mooie wandeling door de rijstvelden en mooie waterpartijen en kalksteenrotsen. Een schitterende omgeving die alleen maar rust uitstraalt. In het dorpje hebben ze een cafeetje gebouwd in de berg en aansluitend een ontmoetingsterras voor de dorpsbewoners waar 's avonds karaoke favoriet is. We gaan naar het huis van de leider van het dorp voor een theestop en krijgen ook nog heerlijke gebakken banaan.

lees meer