We hebben de rampzalige vliegreis in het meest verouderde toestel van Martinair overleefd. Na een kleine zoektocht op de luchthaven van Havanna vinden we de taxichauffeur die voor ons klaar staat en ons naar het Inglaterra Hotel brengt. Als we uit de taxi stappen, komen de salsa-klanken van de muzikanten op het terras van het hotel ons al tegemoet. Bij de eerste bestelling komen we er al achter dat het weinig zin heeft om de menukaart te bestuderen. Het aanbod is aanzienlijk kleiner dan de kaart doet geloven, maar wat we uiteindelijk krijgen, smaakt prima.
Dus we kunnen met een goed gevoel en goed gevulde maag naar bed. ( het is inmiddels 3.00u Nederlandse tijd, dus het bed is meer dan welkom)
lees meer